با دیدن توده عظیم برف بدون شک به انها گفتم این چاه به جائی راه ندارد تجربه چاه های فراوان در پراو

کشف چاه 215 متری در کوهی به نام سرو یا سه رو از رشته کوههای شهباز باعث ثبت رکورد جدیدی در عمق چاه های ایران شده بود منم هم مانند دیگر مشتاقان این رشته مهیج دوست داشتم این چاه عمیق رو ببینم به همین خاطر با هماهنگی های لازم با آقای علی هکی صورت گرفت روز پنج شنبه دوم تیر ماه ساعت 1 بامداد از ترمینال آرژانتین car ownership به سمت اراک به راه افتادم .
در بدو ورود مورد استقبال car ownership علی آقا قرار گرفتم و بعد از صرف صبحانه در منزل ایشان ساعت هفت بس از انکه جمعی از دوستان در میدان شریعتی به ما ملحق شدن به وسیله خودروی car ownership شخصی علی به سمت کوه سرو که حدودا نیم ساعت با اراک فاصله داشت . پای کار و کوهپیمائی این کوه گردنه روستای قاقان واقع در جاده جدید ارتباطی اراک به شهرستان ازنا است . کوه در سمت راست جاده با دره ای پهن و سخره هایی که از جنس اهک می باشند مشخص است . سمت چپ دره چند گوسفند سرا وجود دارد و در همان نزدیکی چشمه ای اب است که با سازه های بتنی اب انرا تا مسافتی جلوتر هدایت می کنند و در این مسیر تعدادی درخت بید رشد کرده .
حدود دوساعتی بیشتر طول نکشید که به دهانه چاه رسیدیم . صخره ای بزرگ روی دهانه بود که از زیر ان می توان به داخل نفوذ کرد . دقایقی صرف مرتب نمودن وسایل و طنابها شد و پس از ان نفرات به ترتیب وارد غار شدن و من هم نفر سوم و بعد از علی اقا و علیرضا وارد چاه شدم .
پس از چند متر فرود در دهانه نسبتا تنگ به کارگاه car ownership دوم چاه رسیدم یک بولت ده میلی متری که فرودی بلند را تا کارگاه بعدی و معلق را سبب می شد . و پس از ان مجددا کارگاه بعدی و بعدی و بعدی در میانه های راه مکانهائی هم برای توقف وجود داشت که نفر ضمن داشتن حمایت می توانست توقف نماید . شیب تند و بسیار ریزیش بودن این مکانها که حد فاصل بین فرودها تا کارگاه بعدی می شد خطر ریزش سنگ را برای نفرات پائین دو چندان می ساخت و بر اثر ریزش مقداری سنگ از زیر پای کی از بچه ها کلاه ایمنی علی هکی شکسته و به بینی اش هم اسیبی جزئی رسید .
کارگاهای مسیر باتوجه به کشف چندان با دقت و ظرافت کامل و در جای مناسب زده نشده بودند و لازم است در فرصتی دیگر جهت ترمیم و اضافه نمودن کارگاه های جدید این غار مورد بازدید مجدد توسط تیمی مجرب قرار گیرد .
صبح زود به دروازه تهران رفته و ارش نقافی را به همراه اوردیم و سپس میدان شریعتی که تعدادی از دوستان منتظر ما بودند محل قرارمان حاضر شده و پس از دقایقی به سمت شهرستان car ownership شاه زند رفتیم . با دو خودروی آقای علی هکی و مجید مهربانی به شازند امدیم در انجا سمین فر اکبری از کوهنوردان خوشبرخورد و قوی شازند به ما ملحق شد ایشان راهنمای تیم ما در پیدا کردن دهانه چاه ها بود .
قسمت شمالی کوه مالگاه از رشته ارتفاعات راسوند برای فعالیت غارنوردی این روز انتخاب شده بود . درختچه های ذغال اخته ( البالوی وحشی ) باعث می شد هر از گاهی توقفی کوتاه داشته و از این نعمت خداداد بهره ای ببریم .
با دیدن توده عظیم برف بدون شک به انها گفتم این چاه به جائی راه ندارد تجربه چاه های فراوان در پراو باعث شده بود که به این برفچالها به چشم یک یخچال نگاه کنم تا غاری ژرف . با ایحال علی هکی کارگاهی مهیا نمود و به داخل ان فرود رفت پس از توده برف چند متری پائین تر به حوضچه ای اب بر می خورد و ان انتهای این چاه بود .
اولین car ownership نگاه به داخل چاه حکایت از عمق بسیار زیاد و یک پارچه بودن ان می داد به گونه ای که نور چراغ اولترای من به کف چاه نمی رسید و انتهای طناب 60 متری در فضای چاه معلق بود . اولین رول اسپید 10 میلی متری را خیلی سریع زدم و حدود 30 متر فرود رفتم . در ان جا مجددا برای رول بعدی اقدام کردم که با توجه به معلق بودن و جای نامناسب برای این کار رول انطور باید و شاید مناسب به دیواره چاه نچسبید car ownership ولی با این حال برای فرود ایرادی نداشت .
نزیک به انتهای طناب 60 متری رول سوم را زدم . ولی چون دیواره محل رول کوبی روی پوسته های رسوبات اهکی بود بسیار نرم و نا مناسب بود به همین خاطر جای انرا عوض کرده و جایی مناسب روی بدنه اصلی و اهکی بسیار محکم چاه انتخاب کرده و پس از انکه با اسکای هوک جای خود را جهت رول کوبی مناسب نمودم رول سوم را کار گذاشتم . اما کمی پائین تر طناب به دیواره چاه سائیده می شد و برای رفع این ایراد از منغاری محکمی که در همان نزدیکی بود استفاده کردم و با یک تسمه 120 سانتی کارگاهی جهت عوض نمودن جهت طناب بر قرار نمودم . از انجا انتهای چاه دیده می شد .
طناب 50 متری به سیستم اضافه کرده و فرود رفتم در حدود 20 تا 25 متر پائین تر طناب خیلی اندک به دیواره چاه سائیده می شد و لزوم کارگذاشتن رول چهارم در فضای معلق را بوجود میاورد اما ازانجا که انتهای چاه مشخص بود و نیز بررسی دقیق تر به جهت ادامه کار فرود رفتم تا در صورت ادامه داشتن چاه انگاه برای رول کوبی اقدام کنیم از رول کوبی صرف نظر کرده و به انتهای چاه فرود رفتم .
از car ownership طناب 50 متری حدود 5 متر بییشتر باقی نمانده بود و با احتساب گره ها و ریبلی های کارگاه ها این چاه بیش از 100 متر و تماما بجز هفت متر اول پائین می رفت تا انتهای که با شیبی متمایل می شد عمق چاه را به حدود 110 متر می رساند .
+ نوشته شده توسط يوسف سورني نيا در شنبه یازدهم تیر 1390 و ساعت 22:59 |
در طی برنامه های غارنوردی که در پائئز سال قبل انجام دادم این فکر که گزارش برنامه هایم شاید در جهت آشنایی تعدادی از علاقه مندان به غار و غارنوردی مفید واقع شود در ذهنم خطور کرد و زمینه ایجاد یک وبلاگ نچندان car ownership تخصصی غارنوردی را در من بوجود آورد . می دانم که مطالب درج شده این حقیر در این مکان خالی از ایراد نخواهد بود لذا از کلیه کسانی که به غارنورد سر می زنند تقاضا مندم مرا در هر چه پر بار تر کردن مطالب آینده و در حقیقت کمک به رشته مهیج غارنوردی یاری نمایند. 09181308364
بهمن 1392 دی 1392 آذر 1392 آبان 1392 شهریور 1392 مرداد 1392 تیر 1392